Evrópusambandsþráhyggjan

Það er með ólíkindum hvernig umræðan um evrópusambandið hefur þróast í gegnum tíðina. Annað hvort eru menn með eða á móti líkt og um fótboltabullur sé að ræða. Þegar ég segi fótboltabullur þá meina ég að þær mæta oftast á leiki ekki til þess að fylgjast með leiknum af áhuga heldur til að stofna til óeirða og spilla eðlilegri umgjörð.

Þetta er sterk samlíking og verður að viðurkennast að það á ekki við um alla en ég er viss um að margir finna þarna töluverða samlíkingu.

Þegar sambandssinnar eru spurðir spurningar um EB þá má bóka að svarið verður alltaf jákvætt.......það er ekki veikan hlekk að finna.......þráhyggjan er algjör.

Andstæðingar finna allt til foráttu og finnst tíma sínum illa varið í að ræða svona bull. Sambandsaðild er það mikil fjarstæða að það þarf ekki að ræða hana.

Meðan málin kastast svona á milli er öruggt að ekkert af viti kemur út úr henni......sem er því miður raunin.